Tuin columns Versicolor
Allerlei verrassende belevenissen in onze tuinen.
Lees de leukste verhalen van onze werkzaamheden en belevenissen in de Versicolor tuin.
- De lente komt eraan!
- Februari: plannen en bollen
- In de Wintertuin
- Vogelpret
- Snipperdagen in de tuin
- Sneeuwklokjes in de sneeuw
- Tuinvrouw in tijden van Corona-stress
- Compost, het zwarte goud....
- Oktoberlicht
- Snoeiweekend
- Op zoek naar nieuwe inspiratie
- Winter rust roest...
- Viva Italia !
- De bruine tuin...
- Durf te dromen !
- Alice in Wonderland....
- Naar een grote tuin
- Tussen Vogelbos en Vlinderkroeg
- Zonaanbidder
- Blij met klei
- Tuinbezoek
- Discriminatie in de tuin?
- Controlfreak
- Een eigen Keukenhofje…
- Droomtuinen...
- Allemaal aan de Allium!
- Onkruidvrije paden
- Mot met de Buxusmot….
- Knipbeurt voor Knotwilgen
De bruine tuin...
Huh? Is dat een nieuwe trend voor komend jaar, de bruine tuin, vol spannende nieuwe plantaardige introducties?
Nee hoor, ik refereer slechts aan de kleur die elke tuin vanzelf aanneemt in de maand december. Zeker in mijn eigen tuin tussen de Noord-Hollandse weilanden, die geheel is ingericht als een seizoenstuin en dus weinig wintergroene elementen bevat. Hoewel ik deze ‘evergreens’ als ontwerper wel toepas in kleinere tuinen en stadstuinen, heb ik zelf een enorme voorkeur voor het het pure volgen van het proces van ‘opkomen – knopvorming - groen worden – bloeien – herfsttinten – afsterven’ van vaste planten en bladverliezende heesters en bomen. En eerlijk gezegd; dat past van nature ook het beste in het polderlandschap!
Dat betekent dat ik als tuinliefhebber in december een beetje ‘op dieet’ ben.
Na het overdadige snoepen van volop bloeiende borders, smullen van knalcombinaties en waden door zeeën van kleur, geniet ik in de december maand van de kleinere dingen. Het eerlijke, ongecompliceerde geel van de bloeiende Winterjasmijn (Jasminum nudiflorum) op twee stappen van mijn voordeur, maakt me elke ochtend weer blij als ik de ochtendkrant uit de brievenbus ga halen. Met haar slappe takken vraagt ze om de paar jaar om een forse snoei, maar: mocht je haar nog missen in je tuin, maak er dan zeker ergens een plekje voor vrij tegen een schutting, wand of muur.
Ondertussen wacht ik ook vol spanning op de eerste minuscule, maar heerlijk citroen-fris geurende bloemetjes van de winterbloeiende Kamperfoelie (Lonicera fragrantissima).
Mijn jaren geleden voor het eerst gekochte exemplaar had ik onhandig genoeg helemaal op een uithoek van de tuin geplant, waar je in de koude wintermaanden veel te weinig langs komt (de tuin is ruim 2500 m2 groot). Inmiddels staat een nieuwe plant vlakbij mijn terras en slaapkamerdeuren, zodat ik vaak genoeg een excuus heb om tussen het tuintekenen door letterlijk even een ‘frisse neus’ te gaan halen. Ergo: plant winterbloeiende planten en heesters altijd vlakbij je huis of ramen, waar je er vaak genoeg van kunt genieten! Dat geldt natuurlijk evenzeer voor de heerlijke Helleborussen, waarvan de vroegste soorten dit jaar eind november begonnen te bloeien.
Terug naar de verder grotendeels bruine tuin. Na een maand vol storm en regen is er op veel plekken weinig meer over van die zo vaak geromantiseerde krachtige plantsilhouetten. Vaak genoeg lees je over prachtige plaatjes van berijpte zaaddozen en stevig rechtopstaande Echinacea’s met een sneeuwmutsje op… Maar na 4 weken windkracht 5-6-7-8 hier in de Noordkop, hangt alles meer op zijn kant in katzwijm tegen elkaar aan J. Gelukkig zijn er de stoere siergrassen die zich hier op de natte klei nog wel staande houden, zoals de Miscantus-kanjers en de Calamagrostis-bikkels. En zoals Piet Oudolf ooit legendarisch sprak: bruin is óók een kleur !
Geschreven voor de tuin-blog- website www.tuinenstruinen.nl - december 2015
Door Marianne