Tuin columns Versicolor
Allerlei verrassende belevenissen in onze tuinen.
Lees de leukste verhalen van onze werkzaamheden en belevenissen in de Versicolor tuin.
- De lente komt eraan!
- Februari: plannen en bollen
- In de Wintertuin
- Vogelpret
- Snipperdagen in de tuin
- Sneeuwklokjes in de sneeuw
- Tuinvrouw in tijden van Corona-stress
- Compost, het zwarte goud....
- Oktoberlicht
- Snoeiweekend
- Op zoek naar nieuwe inspiratie
- Winter rust roest...
- Viva Italia !
- De bruine tuin...
- Durf te dromen !
- Alice in Wonderland....
- Naar een grote tuin
- Tussen Vogelbos en Vlinderkroeg
- Zonaanbidder
- Blij met klei
- Tuinbezoek
- Discriminatie in de tuin?
- Controlfreak
- Een eigen Keukenhofje…
- Droomtuinen...
- Allemaal aan de Allium!
- Onkruidvrije paden
- Mot met de Buxusmot….
- Knipbeurt voor Knotwilgen
Oktoberlicht
Ineens overvalt het me… het oktoberlicht. Al enige maanden worden de dagen steeds iets korter en de zon zakt in een lagere baan aan de hemel. Maar er valt nog genoeg te doen en te genieten in de tuin, dus eigenlijk heb ik daar nog niet zoveel erg in. Maar van de week liep ik ’s morgens nietsvermoedend naar buiten en daar was het: het onmiskenbare gevoel van de herfst.
Lage bleke zonnestralen wierpen lange schaduwen door de ochtendnevel.
Ineens vielen me talloze kleine spinnenwebben op , die parelen van de ochtenddauw. Op weg naar de brievenbus voor de ochtendkrant dwarrelt er - dramatisch langzaam - een vroeg verkleurd boomblad door de lucht. In de achtergrond wordt dit effect dramatisch ondersteund door het gesnater van een groep wilde ganzen in het weiland, die me ineens herinneren aan de vogeltrek naar zonniger oorden.
Herfst. Najaar. Je kunt er niet meer omheen.
Wat al in september begon, wordt nu opeens akelig duidelijk : het tuinseizoen gaat binnenkort op haar einde lopen. En voor een verslaafde tuinliefhebber zoals ik, is dat toch altijd wel even slikken. Dus maak ik een haastige ronde door de tuin om mezelf ervan te overtuigen, dat er nog geen enkele reden is voor een vroege herfstdepressie!
Nu ben ik gelukkig nogal een liefhebber van Herfstasters. Te vaak worden deze planten vergeten bij het aanplanten van de borders, omdat ze zo laat pas tot bloei komen. Als je in het voorjaar tuincentra en kwekers bestormt, staan de herfstasters met enkele sprieten blad niet echt te lokken. Dan gaan de vroege bloeiers en zomerse vaste planten vaak eerder in de winkelwagen mee. Maar als je ook later in het tuinseizoen nog volop van bloei wilt genieten, loop dan eens wat vaker langs de ‘A’ van Aster !
Favoriet bij ons zijn o.a. de Aster novae-angliae "Septemberrubin” in roodpaars, die onze purperborder nog lang laat nagloeien van kleur. Bovendien zijn vlinders, waarvan er in de nazomer en vroege herfst vaak nog talloze rondfladderen, dol op deze plant. De lage Aster novi-belgii ‘Prof. Anton Kippenberg” en soortgenoten vormen robuuste groepjes langs de randen van de paden. In de Vlindertuin is Aster ‘Pink Star’ met vele kleine roze bloemetjes een wekenlange topattractie en langs de vijveroever staan in het blauw o.a. de Aster ‘Little Carlow” en de bekende Aster frikartii ‘Mönch” met geel hart en blauwe bloembladen. En dit is nog maar een kleine greep! Ieder jaar probeer ik wel weer enkele soorten toe te voegen. Ook in combinatie met siergrassen zijn Herfstasters het genieten meer dan waard.
Ander herfstplezier komt van de eindeloos doorbloeiende Dahlia’s.
Door het geven van voldoende steun en het steeds weer wegknippen van uitgebloeide bloemen houden deze exoten met hun kleurrijke grote bloemen het verbazingwekkend lang vol. Wij koesteren donkerrode Dahlias zoals "Arabian Night” , "Nuit d’Eté” en "Chat Noir” en kopen ieder jaar wel weer wat nieuwe variëteiten in knalrood, geel of oranje voor onze vurige-tinten-tuin. Voor wie de grote schotelvormige of cactusvarianten te schreeuwerig vindt: probeer eens de verschillende tinten in de serie Honka- Dahlia’s. Deze bloemen zijn kleiner, opener en natuurlijk van vorm en passen overal.
Op mijn ronde door de tuin heb ik nu ook oog voor alle bessen die onze heesters vormen. De knalrode besjes van de Gelderse Roos (Viburnum opulus), de paarse bessen van de Vlier (voor zover niet opgegeten door hongerige spreeuwen) en de bottels van de botanische rozen geven een gevoel van overvloed. De sierappeltjes van de Malus vallen hier en daar al uit de boom en de Kweeperen buigen door onder hun zware last. Maar ook de prachtige vruchtdozen en pluizenbollen die veel uitgebloeide bloemen opeens tentoonstellen, zijn te mooi om af te knippen. Bovendien zijn veel vogels, zoals groenling, vink en putter, dol op het leeg peuteren van de zaaddozen in je tuin. Tip: loop in deze tijd eens met je fotocamera door de tuin en leg al dit oktober-moois vast… je gaat hierdoor vaak veel bewuster kijken naar details, die je anders niet zouden opvallen.
Met een tevreden zucht ga ik het huis weer in om koffie te zetten voordat ik aan het werk ga. Ook de herfst heeft haar eigen schoonheid. De onrust die de ganzen voelen, de drang de zon achterna te reizen, die voel ik echter nog steeds. Vanmiddag maar eens langs het reisbureau, afdeling ‘Winterzon-reizen” voor als het tuinwerk over enkele maanden echt even stil ligt!
Door Marianne